Het valt me de laatste tijd zo vaak op hoe krom onze maatschappij soms in elkaar zit. Zo worden veel producten gemaakt omdat ze geld opleveren. Omdat de consument er voor wil betalen en de fabrikant er dus aan kan verdienen. Het lijkt wel alsof er minder wordt gekeken naar wat de consument nodig heeft of wat goed voor hem is. Vol verbazing las ik vanochtend een bericht op http://www.naturalnews.com/ over hoe er een lek van chemische stoffen bij een pluimveehouderij ervoor heeft gezorgd dat er 173 werknemers ziek zijn geworden. Je vraagt je af… waarom worden er dit soort chemische middelen gebruikt in de voedingsmiddelen industrie? Waarschijnlijk om zo goedkoop mogelijk zo veel mogelijk kippenvlees te produceren daarbij geen rekening houdend met de uitwerking van deze chemicaliën op mensen. Dat het bewust wordt gebruikt om op die manier mensen ziek te maken gaat er bij mij moeilijk in maar daar zijn ook genoeg theorieën over. Als ik hier met mensen over praat dan worden mijn zorgen vaak afgewimpeld. “Ach joh, als het echt zo slecht zou zijn dan zou het niet mogen van de overheid”. Of: “Als je zo gaat denken dan kan je niet meer leven.” En dan denk ik op mijn beurt… als dit soort zaken echt willens en wetens wordt getolereerd, wil ik dan wel in zo’n wereld leven? Niet dat ik nou meteen suïcidaal word maar ik kan er zo boos om worden dat wij in zo’n ongezonde wereld leven. Het kan ook anders namelijk.
Ik leef zelf heel gezond en vermijd vooral E-nummers en geraffineerde suikers. Ik eet zo veel mogelijk biologisch voedsel en gebruik cosmetica op natuurlijke basis en schoonmaakproducten met zo weinig mogelijk chemicaliën. Ik probeer dat ook voor mijn kinderen te doen maar helaas ben ik de enige in ons gezin (en familie) die op deze manier denkt en dat is soms best frustrerend. Ik heb een man die dol is op ongezond, kant en klaar voedsel en die er dan ook geen kwaad in ziet om onze kinderen een half schaaltje vol boterhamworst op te laten eten (wat ik zelf sowieso al niet zou kopen). Ik ontplof dan bijna. “Weet je wel wat daar in zit?” vraag ik hem dan. “Slacht afval met allerlei chemische troep erdoor!” Hij kijkt mij dan vol onbegrip aan. Dat kan toch geen kwaad? Hij is er immers zelf ook mee groot geworden. Net als met suiker. Ik ben zelf ook opgegroeid met 2 scheppen suiker in de thee, een broodje met een berg hagelslag erbij en een mars op zijn tijd. Maar dat wil nog niet zeggen dat het goed is voor ons.
Dat er overal chemische middelen aan toe worden gevoegd is geen sprookje. Ga maar eens op zoek naar de bijwerkingen van al die door de EU goedgekeurde hulpstoffen (E-nummers). Er is een handig boekje waarin wordt uitgelegd welke E-nummers het best kunnen worden vermeden: Wat zit er in uw eten? van ‘Bouillon!’. Deze gids is zelfs als app op de I-phone te installeren. Sinds ik dit boekje in mijn bezit heb kijk ik extra goed naar de kleine lettertjes.
Gelukkig lijkt er een kentering op handen te zijn. Een bedrijf als Zonnatura doet goede zaken en ook de reformwinkel heeft het drukker dan ooit. Ook neemt het gezonde schap in de supermarkt een steeds grotere plaats in de winkel in. Het lijkt erop dat steeds meer mensen zich bewust worden van wat we allemaal opeten en –drinken en dat er misschien wel een verband is tussen het hoge percentage ziektegevallen en allerlei vage vermoeidheidsklachten. Uit eigen ervaring weet ik inmiddels hoe goede, gezonde voeding van invloed kan zijn op je lichamelijke gesteldheid. Ik ben zelf jarenlang moe geweest maar sinds ik bewuster en gezonder leef gaat het weer goed met me. Ik heb meer energie dan ik in jaren heb gehad en ik ben dan ook heel blij om te zien dat gezond en bewust leven steeds gewoner wordt. Hopelijk zien fabrikanten daar nog eens een gat in de markt in!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten