vrijdag 22 april 2011

Reïncarnatie voor dummies

Reïncarnatie is voor veel mensen een vaag begrip. Iets met leven na de dood of zo iets… Dat je na de dood ergens heen gaat en dan nog een keer kunt leven. Als we naar Derek Ogilvie kijken dan is het niet zo moeilijk om te geloven dat opa daadwerkelijk nog een boodschap overbrengt, hoe kan Derek dat anders allemaal weten? Hoewel dit soort mediums inmiddels lang en breed geaccepteerd wordt blijft het voor veel mensen toch moeilijk te geloven en vooral ook moeilijk te begrijpen.

Aangezien niemand terug kan komen om bewijs te leveren moeten we het doen met informatie die via mediums komt van overledenen of van mensen die een bijna dood ervaring hebben gehad. Over beide onderwerpen zijn talloze boeken geschreven. De ene is wat beter leesbaar dan de andere en sommige zijn wat aan de zweverige kant waardoor mensen soms afhaken om door te lezen. Maar misschien kan het volgende voorbeeld voor opheldering zorgen.

Life’s a game…enjoy
Stel je voor dat je een computerspelletje gaat spelen. Je start het spel en kiest eerst een poppetje. Je kiest welk geslacht het poppetje heeft en voegt wat eigenschappen toe waarvan je denkt dat ze van pas komen tijdens je spel. Je kiest ook de omgeving waarin het poppetje het spel gaat spelen, een berglandschap, een stad of een eiland. En dan begin je. Je start in level 1 en moet daar bepaalde vaardigheden onder de knie krijgen om die level succesvol te kunnen doorlopen. Als je faalt ben je af en begin je opnieuw. Net zo lang totdat je het einde hebt gehaald en dan mag je naar het volgende level. Elke level wordt steeds een beetje moeilijker. Je moet hindernissen overwinnen, nieuwe dingen leren en vaak nog wat slechteriken verslaan onderweg. Als je eenmaal een bepaald niveau hebt bereikt dan staat het je vrij om een eerdere leven nog eens over te doen, misschien ontdek je wel weer iets nieuws wat je de eerste keer gemist hebt. Uiteindelijk heb je een doel: het einde van het spel. Dan heb je alle levels gehad, het hoogste niveau behaald en alle hindernissen overwonnen. Misschien zou je dit spel nu wel aan iemand anders kunnen leren. Je zou tips kunnen geven aan iemand die het spel nog maar net speelt.

Zo zou je reïncarnatie kunnen zien. Jij bent dat poppetje in het spel. Maar je zit ook zelf aan de knoppen. Je ziel is onderverdeeld in verschillende stukjes. Je hogere zelf zit op de bestuurdersstoel en staat je bij op onbewust niveau. Het stukje ziel wat in het spel zit heeft hier geen idee van. Als we eenmaal het spel binnenstappen vergeten we alles en zijn we alleen maar dat poppetje in het spel. Vooraf hebben we bepaald wat voor lessen (levels) we willen leren en wat ons einddoel is. Dat is per persoon verschillend. Het lastige is dat dit poppetje zich dat niet meer kan herinneren.  Hij loopt gewoon door het spel en ziet vanzelf wat er gebeurt. Hij maakt keuzes die misschien niet in overeenstemming zijn met zijn opdracht en loopt dan vast. Via verschillende hindernissen zal hij uiteindelijk hopelijk bij de eindstreep komen voordat zijn tijd erop zit. En anders krijgt hij een nieuwe kans.

In de periode tussen de levels in evalueren we hoe we het hebben gedaan. Wat kon beter, wat is goed gegaan en waar moeten we op letten of aan werken in de volgende level? We worden hierin bijgestaan door helpers die het spel door en door kennen; onze gidsen. Het fijne is dat deze gidsen 24/7 beschikbaar zijn om ons te helpen en dat is nou net iets wat de meeste mensen niet weten. Meestal omdat ze niet echt geloven in het bestaan van gidsen en reïncarnatie. Maar wat als het nou wel eens waar blijkt te zijn. Dan zou het toch jammer zijn dat om deze hulp onbenut te laten? Het is vrij eenvoudig om contact te leggen met deze gidsen. Als je begint met net te doen alsof ze er zijn dan ben je al een heel eind. Gaandeweg kom je erachter dat je echt contact hebt. Dat je echt antwoorden krijgt. En sommige mensen zullen ook een aanwezigheid zien of voelen, al is dat voor de meeste mensen niet het geval. Deze gewaarwording is overigens nooit eng. Als je iets voelt dan zal het een soort warme gloed, een gevoel van geluk zijn. Je zult antwoorden krijgen als gedachten in je hoofd en het is best lastig om te onderscheiden of het je eigen gedachten zijn of een ingefluisterd advies. Op dezelfde manier kunnen onze overleden familieleden of vrienden nog contact met ons maken. Voor wie dit serieus wil proberen zijn er veel manieren om te leren dit contact tot stand te brengen; Google maar eens ‘contact met je gids’. Er zijn vele websites en boeken over dit onderwerp maar het kan ook onder begeleiding van bijvoorbeeld een regressietherapeut. 

Het bewijs
Ik ben al jaren op zoek naar het bewijs voor reïncarnatie. Dit heb ik vooral gedaan door veel te lezen, op internet te zoeken en ik ben bij verschillende mediums geweest. Ondanks de mooie verhalen en boodschappen heb ik geen harde bewijzen gevonden en dat zal ik ook niet vinden totdat ik zelf een keer oog in oog sta met een overleden ‘spirit’ of gids... . Wat mij betreft zijn ze welkom. Op de vraag of ik in leven na de dood geloof kan ik inmiddels wel een volmondig JA antwoorden. Ik heb het tegendeel nooit kunnen geloven, dat alles ophoudt bij de dood. Ondanks het gebrek aan bewijs vind ik het ook vooral heel prettig om te geloven dat we hier niet voor niets zijn. Dat we hier zijn met een doel en dat we als we doodgaan eigenlijk naar huis gaan. Van alles wat ik tot nu toe gelezen heb lijkt het mij een bijzonder aangename plek, het hiernamaals. En mocht het allemaal toch een groot zwart gat blijken te zijn dan geeft het ook niet. Want als alles ophoudt bij de dood dan heb ik daar dan ook geen besef meer van. Dan ben ik weg. Maar laat mij maar liever denken dat ik naar een mooie plek ga. The next level. Dat maakt het leven een stuk aantrekkelijker!

2 opmerkingen:

  1. Straks pas thuiskomen? En als thuis nou eens gewoon hier is....Als je als een blad aan de boom hier tot volle wasdom komt en dan afsterft.
    Als dit het grote cadeau is, waarvan je geniet of niet, pakt of niet en dan is dat over en gaat het (omringende) leven, waar ik deel van mocht zijn, in volle glorie door. Universeel en kosmisch. Als dat het nou - gewoon- is? Wel heel pijnlijk als we dat in bewustzijn voorbij hebben laten gaan, wachtend op een thuis hierna....

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik denk dat het juist de kunst is om niet bang te zijn voor de dood, maar ook niet bang te zijn voor het leven. Haal er uit wat er in zit, geniet van de tijd die je hier hebt en leer wat je kunt leren. Dus ten volle leven in het hier en nu met in je achterhoofd dat er ergens anders ook nog een 'thuis' voor je is.

      Verwijderen