In Amerika is het vandaag Thanksgiving day, zoals elk jaar op de vierde donderdag van november. De oorsprong van Thanksgiving
ligt in 1621 toen de eerste Europese kolonisten het overleven van de eerste
winter in hun nieuwe land vierden. Zij toverden hun overvloedige oogst om tot
een feestmaal en deelden dat met de indianen uit hetzelfde gebied. Nog elk
jaar wordt dit feestmaal herdacht en overgedaan en wordt op deze manier
dankbaarheid getoond.
Hoewel ook dit feest langzamerhand is vercommercialiseerd, is het vooral een dag om
stil te staan bij alles waar je dankbaar voor bent. Dat zouden we eigenlijk
vaker moeten doen. Het is zo gemakkelijk om te klagen over alles wat je niet
bevalt in het leven maar er zijn ook veel dingen om dankbaar voor te zijn, voor
iedereen.
Josh Groban
zing het prachtig: there’s so much to be thankful for. Helemaal toepasselijk in
deze roerige tijden:
So for tonight we pray for
What we know can be
And every day we hope for
What we still can't see
It's up to us to be the change
And even though we all can still do more
There's so much to be thankful for.
Niet elke Amerikaan is vandaag echter dankbaar. Een grote
groep oorspronkelijke bewoners van het
land, de ‘Native Americans’ (Indianen) komt juist bij elkaar en noemt het een
nationale dag van rouw. Terwijl hun landgenoten dankbaar zitten te zijn bij een
overvloedige maaltijd, rouwen de Indianen omdat zij deze dag markeren als de dag
dat zij hun land en hun cultuur begonnen te verliezen. Hoe meer Europeanen zich
vestigden in Amerika, hoe meer de Natives moesten wijken. En we weten allemaal
hoe het met ze is afgelopen. Het is zo triest…
Misschien kunnen we vandaag dankbaar zijn voor de wijsheid
die de Indianen ondanks alles toch over hebben kunnen brengen aan mensen over
de hele wereld. En misschien kunnen we vandaag naast Thank You ook Sorry zeggen
voor degenen die onrecht is aangedaan.